Rechtbank Zeeland-West-Brabant 8 november 2013 AWB 12/6626

Art. 6.17 Wet IB2001

Tussen partijen is uitsluitend in geschil of belanghebbende met een beroep op het vertrouwensbeginsel recht heeft op aftrek uitgaven kosten van vervoer in verband met ziekte op basis van een kilometerprijs van € 0,30.

2.7.In antwoord op een door een lid van de Tweede kamer der Staten-Generaal gestelde vraag heeft de staatssecretaris van financiën het volgende medegedeeld: “Aan de belastingplichtige die gebruik maakt van de hulp-bij-aangifte wordt in het algemeen medegedeeld dat de aangifte nog het reguliere selectie- en beoordelingstraject zal volgen. Mocht deze mededeling achterwege zijn gebleven, dan mag de belastingplichtige er op vertrouwen dat de aangifte wordt gevolgd, tenzij later blijkt dat de belastingplichtige bewust gegevens achterwege heeft gehouden”. (Persbericht Ministerie van Financiën 27 mei 1997, nr. 97/095, V-N 1997/2151).

2.8.De inspecteur heeft gesteld dat van opgewekt vertrouwen geen sprake kan zijn. Bij het invullen van de aangifte door de invulservice wordt er standaard een brief uitgereikt waarin de letterlijke tekst staat: “Deze aangifte is ingevuld op basis van de door u verstrekte gegevens. De aangifte wordt op dezelfde manier beoordeeld en behandeld als aangiften die zonder invulhulp van de belastingdienst zijn ingediend. U kunt geen rechten ontlenen aan de invulhulp.” Soms wordt er een print van de aangifte meegegeven.

2.9.Belanghebbende heeft gesteld dat de inspecteur, in de persoon van de medewerkster van de invulservice, bij belanghebbende het in rechte te beschermen vertrouwen heeft gewekt dat de aangifte over het onderhavige jaar met betrekking tot de aftrek zou worden gevolgd. Ter zitting hebben belanghebbende en haar echtgenoot in dit verband nog het volgende verklaard. Mijn echtgenoot en ik zijn samen naar de invulservice geweest. De voorgaande jaren is de aangifte steeds gevolgd. De brief die de inspecteur aanhaalt, hebben wij niet meegekregen. De medewerkster heeft de gegevens in de computer ingevoerd. Zij heeft hiervan een print gemaakt en die aan ons meegegeven. Wij hebben de gegevens van het aantal ritten en de adressen verstrekt. Volgens de medewerkster van de belastingdienst wordt elk jaar opnieuw bekeken wat een redelijke prijs per kilometer is. Voor 2010 was dat volgens haar een bedrag van € 0,30, voor voorgaande jaren was dat € 0,29. Vervolgens adviseerde de medewerkster ons dat bedrag als kilometerprijs op te geven. Wij hebben volledig op het advies van de medewerkster vertrouwd en dat bedrag laten invullen. De medewerkster heeft ons niet gevraagd naar de gegevens van de auto en de kosten van onderhoud.

2.10.Gelet op de stellige en geloofwaardige verklaring van belanghebbende en haar echtgenoot dat aan hen geen mededeling is gedaan zoals bedoeld in 2.7. en dat bij het invullen van de aangifte het advies van de medewerkster van de invulservice met betrekking tot de kilometerprijs is gevolgd en de gevraagde gegevens zijn overgelegd, is de rechtbank van oordeel dat jegens belanghebbende het in rechte te beschermen vertrouwen is gewekt dat voor het onderhavige jaar een kilometerprijs van € 0,30 kan worden gehanteerd. De omstandigheid dat bij de aanslagregeling (ook) het aantal kilometers is gecorrigeerd, doet hier niet aan af.